ΑΕΛ εναντίον Αναγέννησης λοιπόν, με τις δυο ομάδες να ανοίγουν σήμερα (19:00) τον κύκλο της δική τους μονομαχίας, που θα κρατήσει από τρία, ως πέντε παιχνίδια, για την ανάδειξη του φετινού Πρωταθλητή στις Γυναίκες, αλλά ένα είναι το σίγουρο, πέραν βέβαια της δεδομένης αγωνιστικής «έντασης»…
Ότι το «στάτους», για τις δυο ομάδες δεν θα αλλάξει, ούτε στο παραμικρό!
Αυτό, είναι δε και το σημαντικότερο και για τις δυο ομάδες της Λεμεσού, πιο σημαντικό ακόμα και από την κλασσική πια, αγωνιστική προαναγγελία του σημερινού πρώτου αγώνα και γιατί είναι το σημαντικότερο;
Διότι, τη στιγμή που η ΑΕΛ έχει τη δική της ιστορία στο Γυναικείο καλαθοσφαιρικό στερέωμα, μιαν ιστορία για την οποία «μιλάνε» άλλωστε τα… πολλά εκατοστά στη βιτρίνα της, για να χωράνε τα Τρόπαια που έχει κατακτήσει, από την άλλη, εκεί κοντά στη Γερμασόγεια… παράγγειλαν μεγάλη βιτρίνα, για να χωρέσουν τα τέσσερα τρόπαια που έχει κατακτήσει στην τελευταία διετία και μάλιστα, ήταν και τα τέσσερα «διαθέσιμα» όλων των επισήμων διοργανώσεων, από τότε που κατέκτησε το πρώτο!
Με άλλα λόγια, είναι κάτω από αυτό το ευχάριστο «βάρος», υπό την (επίσης ευχάριστη) σκιά του οποίου, οι δυο ομάδες θα διεκδικήσουν το πρώτο τζάμπολ, δηλαδή αυτό του πρώτου τελικού που θα διεξαχθεί σήμερα στο «Ν. Σολομωνίδης», στο τέλος ενός Πρωταθλήματος, που δεδομένα θα είναι ευχάριστο!
Αν και μόνο η σειρά των τελικών, θα είναι ευχάριστη…
