Όταν οι «μικροί» της ΑΕΛ, είχαν… σπάσει το… Ερυθροκίτρινο «κατενάτσιο»!

Περίπου 50“

Αλλά και πάλι ο Κεραυνός… κέρδισε!

Κατ` αρχήν, κατενάτσιο είναι Ιταλική λέξη και σημαίνει «αμπαρωμένη πόρτα» και κατά την αγωνιστική περίοδο 1997-1998, όταν το Ερυθροκίτρινο πηδάλιο είχε αναλάβει ο Χάρης Παπάζογλου, η έμφαση που είχε δώσει στην άμυνα σε βαθμό που ακόμη και μέχρι σήμερα… μνημονεύεται στον Στρόβολο!

Ήταν λοιπόν, το παιχνίδι του τότε 2^ου γύρου για την κανονική περίοδο, παιχνίδι που είχε γίνει στο «Ν. Σολομωνίδης»…

Σαν αυτό που έπεται για την επικείμενη 16^η αγωνιστική της τρέχουσας 1^ης φάσης…

Κατά τη χρονιά εκείνη λοιπόν, ο Κεραυνός φάνταζε άτρωτος, καθώς η άμυνα του ήταν πραγματικά απροσπέλαστη, παράλληλα με το που κατείχε την πρωτιά στον πίνακα, πριν από το παιχνίδι με τους Γαλαζοκίτρινους, στους οποίους ο Γιώργος Θυρώτος, είχε εμπνεύσει μιαν εκ διαμέτρου αντίθεση αγωνιστική φιλοσοφία.

Γρήγορος ρυθμός, έμφαση στην επίθεση και ψηλά σκορ, ενώ η ΑΕΛ διεκδικούσε την είσοδο της στην πρώτη 4αδα..

Αυτή ήταν η εικόνα της ΑΕΛ, της οποίας τα πλάνα του μακαρίτη Γιώργου Θυρώτου, βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό (πέραν των δυο ξένων), στους νεαρούς τότε (και ανήλικους), Κουνούνη και Παλάλα, που είχαν προαχθεί στην πρώτη ομάδα…

Το παιχνίδι λοιπόν, ήταν συναρπαστικό και με την ώθηση που έδινε η δύναμη της έδρας στην ΑΕΛ, οι γηπεδούχοι είχαν ένα συνεχόμενο προβάδισμα, το οποίο ωστόσο ποτέ, δεν είχε φθάσει σε επίπεδα ασφαλείας και χάριν στην ποιότητα του Μονρό, ο Κεραυνός κατάφερε στο τέλος να προσπεράσει και να «αποδράσει από το κλουβί» με το ροζ φύλλο, κερδίζοντας το παιχνίδι με 86-85.

Ωστόσο αυτό που είχε καταφέρει η ΑΕΛ, ήταν να σπάσει το… Ερυθροκίτρινο κατενάτσιο, αλλά μόνο αυτό…