- 📖 Περίπου 3`
➡Ως αθλητικός επιστήμονας που είναι η ίδια, εννοείται ότι το αρχικό δρομολόγιο το είχε ήδη βρει, με το που είχε αποφασίσει, το τι θα ακολουθούσε στα φοιτητικά της χρόνια…
Για την Αντιγόνη Τάμπα ο λόγος, που εργάζεται στον ΚΟΑ, υπό την ιδιότητα του αθλητικού επιστήμονα, αλλά στον ελεύθερο της χρόνο, εμπνέεται από τη στιχουργική και δεν είναι λίγα τα γραφήματα της, που έχουν μελοποιηθεί, με τελευταίο παράδειγμα το «Κερύνεια μου για σένα», που είχε τραγουδήσει η Χρυσάνθη Σχίζα!
Το «BS», ως μια ιστοσελίδα που κινείται με ενυπόγραφη της αρθρογραφία και για τα πολιτιστικά δρώμενα, ως ταιριαστό με τις ευαισθησίες της Αντιγόνης Τάμπα, τη φιλοξενεί σήμερα σε μια συνέντευξη, στην οποία η ίδια, πέραν των αθλητικών δρώμενων, μιλάει για τις καλλιτεχνικές της ιδιότητες!
Στο πρώτο ερώτημα, η Αντιγόνη Τάμπα, απαντά από πότε ανακάλυψε ότι διαθέτει το ταλέντο της στιχουργικής:
🎙«Πριν αντιληφθώ πως είχα κάποιο χάρισμα στη στιχουργική, αφετηρία μου υπήρξε ένας δάσκαλος στη 2α τάξη του δημοτικού σχολείου που χάριν σε αυτόν αγάπησα το μάθημα των νέων ελληνικών και την ποίηση. Λόγω της εκτίμησης και της αγάπης μου σε αυτόν τον δάσκαλο, αγάπησα και το μάθημα που μας δίδασκε.
Είμαι πρόσφυγας από το κατεχόμενο χωριό Κυρά, της επαρχίας Μόρφου. Συγκεκριμένα μέχρι την ηλικία των 7 χρόνων ήμουνα ένα κορίτσι κλεισμένο στον εαυτό μου, χωρίς αυτοπεποίθηση και μοναχικό (ίσως έπαιξε ρόλο και η εισβολή του 1974, ήμουνα τότε 3 χρονών με πατέρα στην αιχμαλωσία).
Τελείωσα την 1η δημοτικού στο 1ο δημοτικό σχολείο Έγκωμης, όπου οι γονείς μου νοίκιαζαν προσωρινά ένα σπίτι στην περιοχή, μέχρι να χτιστεί το «νέο» μας σπίτι στη Λακατάμια.
Ήταν μια χρονιά που δεν θέλω να θυμάμαι γιατί ο ήχος του κουδουνιού για διάλειμμα ήταν ο ήχος που θα με έβαζε αντιμέτωπη με τη μοναξιά μου.
Στη 2α δημοτικού λοιπόν, αφού μετακομίσαμε στο νεόκτιστο σπίτι στη Λακατάμια, ξεκίνησα μια νέα αρχή στο δημοτικό σχολείο του συνοικισμού της Ανθούπολης.
Ο κ. Χριστόδουλος, ο ήρωας δάσκαλος των παιδικών μου χρόνων, με έβαλε να απαγγείλω ένα ποίημα. Μόλις τελείωσα, είπε σε όλα τα παιδιά να με χειροκροτήσουν. Αυτό ήταν.
Ένα χειροκρότημα ήταν αρκετό να αγαπήσω πιο πολύ εμένα, να πιστέψω πιο πολύ σε μένα, να αγαπήσω την ποίηση και το μάθημα των νέων ελληνικών. Ένιωσα να βγάζω μικρά φτερά κάτω από τις μασχάλες μου.
Από τότε, άρχισα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό, τη χορωδία, τους χορούς, το θέατρο και που και που έγραφα τις σκέψεις μου στο χαρτί. Αρχικά έγραφα τις σκέψεις μου, κυρίως σε πεζό λόγο, άλλοτε μικρά «ψυχογραφήματα». Έγραφα για μένα, δεν τα μοιραζόμουνα».
Μέσα από τα γραφόμενα σου, θα ήθελες να στείλεις κάποια μηνύματα στον κόσμο;
Αυτό είναι το ερώτημα, που κλήθηκε να απαντήσει στη συνέχεια…
🎙«Καταρχάς, όπως είπα και πιο πάνω, ξεκίνησα να γράφω από εσωτερική ανάγκη θέματα που άγγιζαν εμένα. Κι ακόμα, πίστεψέ με από εσωτερική ανάγκη γράφω.
Οι σκέψεις και τα συναισθήματα, γίνονται λέξεις, οι λέξεις στίχοι». Αυτό που γράφω έχει πρωτίστως νόημα για μένα και κυρίως γράφω όσα η ψυχή δεν καταφέρνει εύκολα να τα εκφράσει αλλιώς, παρά μόνο στο χαρτί. Εκεί γίνομαι ένα με το μέσα μου.
‘Αχ αυτή η γωνίτσα του καναπέ, πόση ψυχή έχει γευτεί»…Για να εκφράσω συναισθήματα, συνηθίζω να χρησιμοποιώ μεταφορικά στοιχεία της φύσης που τα συνδέω με μια ανθρώπινη κατάσταση.
Αυτός ο τρόπος γραφής δημιουργεί εικόνες που προσωπικά αισθάνομαι πως απεγκλωβίζεται η σκέψη μου και ελεύθερα, αλλά μεταφορικά…αφήνομαι.
Ο στίχος γραμμένος με μέτρο και ρίμα, ολοκληρώνεται όταν «ντυθεί» με μουσική. Τώρα, ο κάθε αναγνώστης ή καλύτερα ακροατής του τραγουδιού με βάση τα δικά του κριτήρια, μπορεί να κρίνει αν τον εκφράζει ένας στίχος/τραγούδι ή δεν τον εκφράζει, τον αγγίζει ή δεν τον αγγίζει κλπ.
Αυτή είναι και η μαγεία της τέχνης. Να αισθάνεσαι. Όποιος καταφέρνει μέσα από την οποιαδήποτε τέχνη να κάνει μερικούς ή πολλούς να αισθανθούν, αυτό είναι ευλογία».
Πως αισθάνεται η ίδια η Αντιγόνη, όταν ολοκληρώνει μια δημιουργία της, ανάλογα με το θέμα που την έχει εμπνεύσει;
🎙«Μόνο δύο φορές στη ζωή μου έγραψα με παραγγελιά θέματος και μπήκα στον κόπο να δοκιμάσω, γιατί ήταν για πολύ καλούς και μεγάλους σκοπούς. Έχω την εντύπωση πως βγήκε κάτι καλό και στις δύο περιπτώσεις, παρόλο που θεωρώ τον εαυτό μου εντελώς ανίκανο να γράψω κατόπιν παραγγελίας.
Όσους στίχους έγραψα πήγαινε από μόνο του το χέρι μου στο στυλό και στο χαρτί. Είναι σαν να είναι έτοιμο πριν ακόμη γραφτεί.
Η έμπνευση είναι κάτι μαγικό και ευλογημένο. Είναι μια αόρατη ενέργεια που σε σπρώχνει να γράψεις. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει με μένα. Φως μόνο φως βλέπω. Ακόμα και σε στίχους με αρνητικό συναίσθημα, με λούζει φως τη στιγμή που γράφω. Είναι σαν εξομολόγηση».
Κατά πόσο «παντρεύονται» οι δημιουργίες της, με τον αθλητισμό;
Ένα ερώτημα, που αν είναι εύκολο ή δύσκολο, η ίδια η Αντιγόνη, θα το απαντήσει…
🎙«Α μπα δεν έχει να κάνει πιστεύω… Ο κάθε άνθρωπος πορεύεται στη ζωή του ανάλογα με τις συνθήκες που βιώνει, το περιβάλλον που μεγαλώνει, τις ευκαιρίες που του δίνονται, τους σκοπούς και τους στόχους που θέτει.
Αν θα μου έλεγες να «παντρέψω» τα δύο μεταξύ τους, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή, είναι πως έχουν ένα κοινό. Τον ρυθμό.
Ο στίχος σε μέτρο γραμμένος έχει από μόνος του μια μουσικότητα, ένα συλλαβισμό που εμπεριέχει μια ρυθμική συνέχεια.
Το ανθρώπινο σώμα που είναι το κύριο «εργαλείο» στον αθλητισμό, χωρίς ρυθμό δεν λειτουργεί σε κανένα αγώνισμα».
Τέλος, πόσο θα την έκανε να νιώσει χαρούμενη, αν μια μέρα της ζητηθεί να γράψει τους στίχους για ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός;
🎙«Εδώ γελάω… την απάντηση την έδωσα πιο πάνω. Δεν γράφω με παραγγελιές, είμαι «ανίκανη», εκτός κι αν πρόκειται για ένα μεγάλο γεγονός που θα μπω στον κόπο να προσπαθήσω.
Αν μου ζητηθεί κάτι τέτοιο θα είναι το τρίτο εγχείρημα».
