Left Logo
Right Logo
Ροή Ειδήσεων

✍ 07/09/1989 – 07/09/2023: 34 χρόνια σήμερα… Αυτό είναι ένα αυθεντικό νούμερο!

📖 Περίπου 70“  

Αγαπητοί αναγνώστες…

Λίγες μέρες πριν, το «BS», το αποκλειστικά δικό μου (ανεξάρτητο) δημιούργημα συμπλήρωσε επτά μήνες ζωής και εγώ σήμερα… κλείνω τα 34 χρόνια στις επάλξεις…

Επί της ευκαιρίας, ας μου επιτρέψετε να παραθέσω λίγα λόγια, σε πρώτο ενικού (που θα σας… κοστίσουν, κάπου στα 70 δευτερόλεπτα από το χρόνο σας), κάτι που είναι «υποχρεωτικό» για μένα, δυο φορές το χρόνο, τη στιγμή μάλιστα που η δεύτερη σημαντική μου επέτειος, είναι η… αυριανή μέρα (το γιατί, θα το καταλάβει ο καθένας, στο τέλος του παρακάτω κειμένου).

Όταν λοιπόν στις 7 Σεπτεμβρίου του 1989, με έστελναν από την απογευματινή εφημερίδα «Ελευθερία της γνώμης», για να γράψω ένα παιχνίδι, ανάμεσα στην ΕΝΑΔ και στον Αχιλλέα… ένιωθα ότι έφευγε το έδαφος κάτω από τα πόδια μου!

Πόσο μάλλον, αν σκεφτεί κανείς, ότι μόλις ένα μήνα πριν (05/08), είχα απολυθεί από το στρατό και… ξαφνικά (χάριν στο συγχωριανό, αλλά και συγχωρεμένο, Ανδρέα Κωνσταντινίδη), βρέθηκα μπροστά από ένα… γραφείο και με ένα στυλό στο χέρι και από την πρώτη κιόλας μέρα, να πρέπει να περιγράψω το ντέρμπι της εποχής, το οποίο μάλιστα, τελείωσε μετά από δυο παρατάσεις (104-102 ο Αχιλλέας), ως… «βάπτισμα του πυρός» και να είμαι ο… μικρός της υπόθεσης, ανάμεσα σε 21 άλλους (μετρημένους) συντάκτες!!!

Ποιος λοιπόν θα φανταζόταν (εγώ σίγουρα όχι) ότι 34 χρόνια μετά και θα είμαι ακόμα επί των επάλξεων!

Στηριζόμενος πάντα σε ένα δικό μου γνωμικό, ίσως και όχι τόσο… κοινωνικό που λέει «Έμαθα στη ζωή μου, να με εκτιμούν οι άξιοι, να με σέβονται οι όμοιοι και να με αποφεύγουν οι… μικροί (στη ψυχή)»!

Ίσως λοιπόν το γνωμικό αυτό, να είναι ο οδηγός μου…

Να είναι ένας τρόπος «δημοσιογραφικής (και όχι μόνο) επιβίωσης», γιατί όσο περνάνε τα χρόνια, αυτό που καταλαβαίνω, είναι το… πόσο λίγα καταλαβαίνω!

Μέσα από το αυθεντικό (επαναλαμβάνω) νούμερο των 34 χρόνων!

Όπως αυθεντικότατα, ήταν τα αμέτρητα κείμενα στις εφημερίδες, με τα λάθη και τα σωστά μου…

Όπως με ανέθρεψε με αυθεντική αγάπη η γιαγιά μου, της οποίας η αυριανή μέρα, ήταν αυτή που Ο Παντοδύναμος την αγκάλιασε εκεί ψηλά…

Σας ευχαριστώ…

Προηγούμενο Άρθρο

🏆 Ποιος θα ανέβει στην κορυφή του κόσμου;

Επόμενο Άρθρο

📸 Νεόφυτος Τάνια, Άθως!

Παρόμοιο περιεχόμενο …

Γιατί να μη διδάσκεται ιστορία στα παιδιά του Αναπτυξιακού;

Πολλές Ακαδημίες, αγωνίζονται και προπονούνται σε σχολεία… Άρα, μια ιδέα, σαν την παρακάτω, δε νομίζω να ήταν και άσχημη… Γνωρίζουν ιστορία τα παιδιά του Αναπτυξιακού και αν ναι, είναι επαρκής, για να τα κάνει να […]

⁉ «Πάμε να βρούμε μια γωνιά (ένα γήπεδο) χωρίς συνθήματα»…

Ανάγνωση: Περίπου 30“ Με έμπνευση από την παλιά επιτυχία (1986), ενός από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές που γέννησε ποτέ η Ελλάδα, του Αντώνη Καλογιάννη, ξεκινά το παρακάτω κείμενο… «Χωρίς συνθήματα» ήταν μια από τις επιτυχίες του […]

🇰🇵🇰🇷Η Koρεατική Χερσόνησος… γροθιά στο στομάχι της «τεστοστερόνης» του μίσους!

📖 Περίπου 55“ ➡️Σε αυτά τα παιδιά που εικονίζονται στην παραπάνω φωτογραφία, κανονικά η ΔΟΕ θα έπρεπε να απονείμει από ένα χρυσό μετάλλιο… Χωρίς περιστροφές και πολλά «φρου-φρου», τα παιδιά του μικτού διπλού στο πινγκ-πονγκ, […]